In 2012 kocht een groep jonge Zweedse kunstenaars en denkers die zichzelf The non existent Center noemden een verlaten mijnsite en vestigde daarin een ruimte voor werk, kunst en denken in Ljunarsberg, een landelijke gemeente in Bergslagen. Sindsdien vormt de 28 meter hoge mijntoren van Ställberg het iconische baken voor lopend maatschappelijk onderzoek dat ernaar streeft door te gaan tot het jaar 2070. De groep gebruikt verschillende formats zoals performance, seminars, internationale residenties, festivals en tentoonstellingen om ethische dilemma’s aan de orde te stellen, vaak rond geld, migratie en de kracht van verhalen. De mijn is ook veranderd in een interdisciplinair platform voor onderzoek naar de menselijke conditie in sterk ontvolkte plattelandsgemeenschappen. De kritische relatie tussen snel groeiende stedelijke conglomeraties en krimpende bevolkingen op het platteland spelen een centrale rol in hun werk, net als het begrip ‘migratie’. Bergslagen en soortgelijke landelijke plaatsen zijn plaatsen waar sommigen de rust van het platteland zoeken. Het is ook een plek waar mensen worden verplaatst door de Zweedse migratieraad na het ontsnappen van thuislanden in conflict, en waar de lokale bevolking probeert te ontsnappen aan de snel krimpende werkgelegenheid in ontvolkte gebieden zoals deze.

Het sociaal-artistieke onderzoek van The non-existent Center is praktisch en nauw geïntegreerd met de gemeenschap. Het manifesteert zich door het belang van gevoelig luisteren naar verschillende ervaringen en geeft ruimte voor twijfels en verdriet. Het collectief onderzoekt vragen als: Wat is het gevolg van het werken met een verruimde kijk op kunst binnen lopende sociale en politieke processen? En hoe verhouden geografie, klasse en identiteit zich tot deze processen? Kan de situatie van een kleine, zogenaamde ‘stervende’ gemeente ons in staat stellen om de gevolgen van het wereldwijde neoliberalisme en het huidige Zweedse welzijnsbeleid beter te begrijpen? Door middel van hun praktijk probeert Het niet-bestaande Centrum mogelijkheden te creëren om sociaal, politiek, verantwoordelijk en artistiek te onderzoeken en te handelen in antwoord op deze complexe vragen.